lunes, 23 de febrero de 2015

VIÑECHES VER O MAR

Seguiches o camiño da sal
a moreas de emocións por autoestrada.
Cando ninguén o contaba
(nun tedio infindo)
Riazor vibrou no teu sorriso
e a túa voz espallouse
polas estradas nas que soñei contigo.
En cada esquina riso,
sal en cada mirada
e dozuras íntimas en cada bico.

Agora toda a cidade xira por ti.
Cada onda ínzate en soberanía
e contáxiome dela ata proclamarte
 nun ideario coas túas cores.
O mar leva o teu nome,
a terra agroma o teu nome,
o vento asubía o teu nome
e eu son un espectador clandestino,
un xestor de lembranzas doces

que debuxo en versos espallados por ti.