Para andar
A Guzmán
Teño xa un aniño
e quero saber do mundo,
percorrendo o meu camiño
coñecendo o máis profundo.
Hei andar montes e prados
e navegar polo mar
para coñecer todos os lados
onde persoas únicas atopar.
Non me importa a cor
senón o que leven no corazón.
Nacín para vivir o amor,
non penso perder ocasión.
Pasiño a pasiño lonxe irei
nas beiras do camiño
moitas flores sementarei
para deixar recendo de cariño.
Canto máis ande
máis hei de saber,
hei buscar quen comigo cante
e a man heille tender.
Moito terei que correr
cando a vida recenda a primavera
e no inverno hei comer
os froitos que ela me trouxera.
Teño que medrar moito
para facer unha vida nova,
hei aprender de todo o que escoito
ata do meu saber dar proba.
Mais agora tócame andar,
agatuñarei polas miñas ilusións
e moitos amigos hei atopar
dependendo de cada ocasión.
Nacín para abrir saídas
que non teñen saída de seu.
Agárdame vida
que alá vou eu!
